Türkiyem, Dr. Mehmet Güneş


Vuslat nerde başlar, nerede biter,
Memleket sevdası başımda tüter,
Vatandaki gurbet hepsinden beter;
Tarifsiz hüzündür bendeki matem,
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.


Öyle bir sevda ki kanar içimde,
Küllenmez her zaman yanar içimde,
Yıllardır çağlayan pınar içimde;
Coşkusu muhabbet, köpüğü elem,
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.


Ay-yıldızlı aşkın al bayrağısın,
Türkistan ufkunun han otağısın
Hudutlar ötesi sevgi bağısın;
Ne mümkün bu aşkı yazamaz kalem,
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.


Bir Nazlı Gelin”in duvağında gam,
Eksilmiyor çilem, bitmiyor tasam,
Öksüz ülküleri nasıl anlatsam,
Kader mi, keder mi gözlerdeki nem.
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.



Sakın olmazları isteme benden,
Ne geçeriz, ne göçeriz biz senden,
Ölmeyince can ayrılmaz bedenden;
Vatan diye çarpar kalbimiz her dem,
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.


İsyansız düşlerim dünde kalırken,
Susarak konuştuk Tekbir alırken,
Gönlümüz yoruldu yol kısalırken;
Yıllar yılı kahır, bir ömür sitem,
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.


Hazana dönse de gönlümün yazı,
Güneşi eritir sevgimin közü,
Bu aşkı bilmeyen bilmez bizi...
Ne bilsin ki sen “Aslı”sın, ben “Kerem”;
Alınyazım ... Yürek sızım ... Türkiyem.


Türkiyem şiiri Dr. Mehmet Güneş